Ιστορικό

 Αρχικά, το πρώτο οικοδόμημα κτίστηκε το 1954 από τον εκ Κέας προερχόμενο Ευάγγελο Κορασίδη και την σύζυγό του Ελένη με τα τεκνα τους, σε οικόπεδο ιδιοκτησίας του. Ήταν ουσιαστικώς μία παράγκα από τσιμεντόλιθους και λαμαρίνες στην σκεπή, ασοβάντιστη και πτωχική. Αφιερώθηκε εις τιμήν της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, σε ανάμνηση ενός ναϊδρίου που υπήρχε στο κτήμα του στην Κέα και το οποίο  με λύπη είχε αποχωριστεί.

Ο πρώτος Αγιασμός ετελέσθη από τον συνταξιούχο ιερέα  π. Βασίλειο Καρπιάδη. Ο νέος αυτός Ναός αγαπήθηκε από τους κατοίκους της περιοχής αφού μάλιστα δεν υπήρχε άλλος εκεί κοντά. Οι πλησιέστεροι ήσαν ο Άγιος Ιερόθεος Περιστερίου και η Ευαγγελίστρια των Νέων Λιοσίων.

Η πρώτη Λειτουργία έγινε το Πάσχα του 1955.

Σύντομα όμως, παρουσιάστηκε η ανάγκη επεκτάσεως και για τον σκοπό αυτό συνεστήθη ερανική επιτροπή. Η επιτροπή αυτή το 1958 έλαβε την σχετική άδεια από την Ιερά Μητρόπολη Αττικής και Μεγαρίδος στην Κηφισιά, στην οποία υπαγόταν εκκλησιαστικώς η περιοχή. Είχε προηγηθεί, βεβαίως, η δωρεά του οικοπέδου εκ μέρους του Ευαγγέλου Κορασίδη. Η ίδρυση της ενορίας περιλήφθηκε στο Φ. Ε. Κ. 213/3-11-1961, τεύχος Α’.

Το αρχικό κτίσμα κατεδαφίστηκε και στην θέση του το ίδιο έτος θεμελιώθηκε από τον Μητροπολίτη Αττικής και Μεγαρίδος Ιάκωβο ο νέος Ναός. Η οικοδόμηση του Ναού πραγματοποιήθηκε με την εθελοντική συνεισφορά πολλών ενοριτών σε χρήμα αλλά και προσωπική εργασία, ιδίως δε των εκ Κέας καταγομένων. Τα πρώτα χρόνια και όσο προχωρούσε η ανοικοδόμηση, οι ακολουθίες τελούνταν στο υπόγειο του Ναού που είναι αφιερωμένο στην μνήμη του οσίου Συμεών του Στυλίτου (1η Σεπτεμβρίου).

Η ανοικοδόμηση του Ιερού Ναού, με την βοήθεια της Παναγίας, ολοκληρώθηκε σε σύντομο χρονικό διάστημα. Τα Εγκαίνια τελέστηκαν με κάθε λαμπρότητα στις 7 Οκτωβρίου 1984 από τον Μητροπολίτη Αττικής Δωρόθεο Α’. Η αποπεράτωση των τοιχογραφιών έγινε σε ανέλπιστο χρόνο -μόλις σε 8 μήνες - κι ο Ναός έγινε "πραγματικό παλατάκι", κατά τα λεγόμενα πολλών ενοριτών κι άλλων προσκυνητών που προσέρχονταν για να τιμήσουν την Παναγία μας.

Απολυτίκιο: Κοιμήσεως της Θεοτόκου (15 Αυγούστου)

’Ηχος Α’
Εν τη Γεννήσει, την παρθενία εφύλαξας, εν τη Κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλιπες Θεοτόκε. μετέστης προς την ζωήν, Μήτηρ υπάρχουσα της ζωής, και ταις πρεσβείες ταις σαις λυτρουμένη, εκ θανάτου τας ψυχάς ημών.